به خاطر تو خورشید رو قاب میکنم و بر دیوار دلم میزارم

به خاطر تو اقیانوس ها رودر فنجانی نقره گون جای میدهم

 به خاطر تو کلماتم را به باغهای بهشت پیوند میزنم

به خاطر تو دستانم را آیینه میکنم و بر طاقچه ی یادت میگذارم

به خاطر تو میتوان چون کودکی لجوج سلام معطر سیب ها را نشنیده گرفت

به خاطر تو میتوان از جاده های برگپوش و آسمان های دور دست چشم پوشید

به خاطر تو میتوان شعله ی تلخ جهنم را چون نهری گوارا مزه مزه کرد

به خاطر تو میتوان به ستاره ها و عاشق ها محل نگذاشت

  نگاهم کن تا مثل صبح نورانی شوم...

از پنجره کوچک  تنهاییم با تو حرف می زنم

از پشت دیوارهای سنگی 

............................................................

 با قایق غم هایم ، در رودخانه اشکهایم

  برای یافتن تو تا انتهای ظلمت پارو می زنم.

 چشمان مهربان تو از لابه لای شهر ستاره، باز هم قصه امید را می گوید

  اما قلب کوچک من سالهاست که

  حرفهای شاد را در کویر خود ندیده است

  از خود خانه و سر پناهی ندارم و در آرزویش هم نیستم

 امـــا متن جان آرزوی مــن این اســت کـه:

خانه ای در دل آسـمان داشـته باشم

 اگر چه به مساحت یک قلب باشد.

خسته شدم می خواهم در آغوش گرمت آرام گیرم.خسته شدم بس كه از سرما لرزیدم

بس كه این كوره راه ترس آور زندگی را هراسان پیمودم زخم پاهایم به من میخندد...
خسته شدم بس كه تنها دویدم...

اشك گونه هایم را پاك كن و بر پیشانیم بوسه بزن...
می خواهم با تو گریه كنم ...
خسته شدم بس كه...
تنها گریه كردم...

می خواهم دستهایم را به گردنت بیاویزم و شانه هایت را ببوسم...

خسته شدم بس كه تنها ایستادم.

.................................................